Mansilla de las Mulas

Erdi Aroko trazadura duen antzinako hiribildu harresitua, Donejakue bideko Frantziako Errege bidearen eta Trajana bidearen arteko lotura da. San Vicente de la Barqueratik abiatzen den beste bide baten –Vadiniako bidea– helmuga da, Iparraldeko Bidea Frantziakoarekin lotuz. Mansilla del Esla, Mansilla de las Mulas eta Villómar herriek osatzen dute udalerria.

• Mansillako arkitektura tipikoa: hiru arkitektura-mugarri motatan laburbiltzen da: arkupeak, errotak eta usategiak.
• Harresiak: 1931n Interes Kulturaleko Ondasun izendatuak. Jatorrian, Mansillak lurrezko horma bat zuen, eta garrantzi militarra zela-eta, hiribildua Erregeen interesetarako defentsa-gune gisa sortu zen, eta Oviedo eta León hiriak eta harresiak, seguru aski, 1181 baino lehen eraiki ziren. Interesgarriak dira haren kubo almenadunak, sei dorre albarranar erdizirkularrak, harresiari atxikita, hura babesteko. Aipagarriak dira, baita ere, ondoen kontserbatutako atea, Sortzez Garbiaren atea, eta kontra-leihoa, ibaira irteten den atzeko ate txikia, bertatik paisaia zoragarria ikus daitekeelarik.
• Erdi Aroko zubia: Esla ibaiaren gainean eraikia, zortzi kanoi-gangaz osatuta dago eta 141 metroko luzera du. XII. mendekoa da eta 1573an berregin zen.
• Andre Maria eliza: Mansillan 1220 arte existitu zen lehen eliza eta bakarra, urte hartan beste bost eliza sortu baitziren, ondorengo mendeetan desagertuz joan zirenak: Gaur egungo eraikina XVIII. mendekoa da.
• Leóngo probintziako etnografia-museoa: XVI. mendeko San Agustin komentu zaharrean dago, zaharberritutako komentuko eraikinean.